Moderator: Zarząd
Kurcze jakby nie dokładnie jednak, bo piszemy o rzeczach jakby odwrotnych, to jest ty mówisz o tępym sztychu i graniastej końcówce, a ja o tępej części głowni bliżej rękojeści, a ostrym sztychu.RKGalery pisze:Ihei- tak, dokładnie chodzi o to...
Jeśli to do mnie skierowane przypadkiem to na imię mam Adam.joneleth pisze:Panie Macieju, być może w Japonii miecz był bronią drugiej czy nawet trzeciej instancji ( tego nie wiem na pewno), ale w Europie rycerz idący na bitwę z mieczem i tarczą z tego co mi wiadomo wcale nie należał do takiej rzadkości.
Dla mnie nie jest istotne ani nawet możliwe wykazanie, że samuraj albo rycerz europejski byłby górą dzięki swojemu uzbrojeniu. W istocie, gdyby nawet do takiej konfrontacji jakimś cudem doszło, to jej skutkiem byłaby najprawdopodobniej jakaś ewolucja, która dałaby zupełnie inne rezultaty niż obserwujemy teraz. Dla mnie istotne jest określenie, jak duże różnice były w mentalności i jak to się odzwierciedla w różnicach w taktyce i uzbrojeniu. Shouryu twierdzi, że te różnice nie były duże, mi się wydaje, że były fundamentalne.I nadal sprzeciwiam się konfrontowaniu w formie zawodów broni o tak różnym pochodzeniu i zastosowaniu. Nie chciałbym nikogo urazić, ale jak do tej pory nie usłyszałem żadnego sensownego argumentu, który mógłby uzasadnić takie postępowanie.
to okazało się, że:Jesteście okrutni...na koniec cos z praktyki "bojowej" -- niedawno mielismy wspolny pokaz - kendo a pozniej grupa z mieczami europejskimi.jeden z adeptow miecza nieopatrznie zaproponowal sensejowi Hesselowi/!!!/ "pojedynek",propozycja zostala przyjeta,ubralismy go w bogu.ci,ktorzy znaja senseja moga sobie wyobrazic reszte,ci,co nie znaja i tak sobie tego nie wyobraza...mysle ze to dobra ilustracja do naszej dyskusji
A teraz pytanie z gatunku filozoficznych: kto w takim razie wygrał?zz_top pisze:Ot, po prostu samuraj zginął a bosman został kaleką do końca życia.
Nie miałem możliwości odpowiedzi wcześniej.techniką jest półmiecz (którego kataną wykonać się nie da)
A ktos cos wspominal wczesniej o staranowaniu samuraja przez rycerza... Nie wiem jakiej postury byl rycerz w tym przypadku, ale sensei po wielu moglby przebiec jak czolgantoni maciej dietl pisze:ci,ktorzy znaja senseja moga sobie wyobrazic reszte,ci,co nie znaja i tak sobie tego nie wyobraza...
). 
Chyba jednak rozkminienie sposobu walki nieprzyjaciela nie byłoby tak trudne.Zacznijmy od tego że szabla pierwotnie była bronią przede wszystkim kawaleryjską (dokładnie tak jak tachi)- stąd taki a nie inny kształt głowni, o tyle ważny, że ostrze proste przy uderzeniu rąbie- wygięte tnie po wycinku koła. Jeśli chodzi o mechanikę cięcia szabla jest więc rzeczywiście najbliższa katanieSzabla ze wsględu na zakrzywione jednosieczne (swykle) ostrze przypomina katane. Jednak sposób jej urzucia jest zgoła inny niż miecza. Szablą można cią, i owszem. Można nawet zadać pchnięcie. Ale takim podstawowym sposobem wykańczania przeciwnika było punktowanie go w głowę. Jeden celny strzał z nadgarstka i przeciwnikowi krew oczy zalewał. że o uszkodzeniach czaszki nie wspomnę. Właśnie propo nadgarstka, szablą się operyje właśnie z niego. Można nią strzelać jak biczem, co w przypadku katany jest raczej trudne.
). 
).Nie było, chyba że miałeś na myśli "zabicie na śmierć" o które tak w pojedynkach jak i na polu walki nikt się nie troszczył. Przeciwnik miał być niezdolny do dalszej akcji, to wystarczało.Ale takim podstawowym sposobem wykańczania przeciwnika było punktowanie go w głowę.
O czym piszesz ? Pomijając nawet to, o czym wspomniał sensei Dietl, to po pierwsze- i najważniejsze- katana nie była bronią przeznaczoną do walki z opancerzonym przeciwnikiem. Popularność zyskała akurat wtedy kiedy wojny w Japonii wygasały. Broń sieczna Japonii nie ewoluowała w kierunku użycia "przeciwpancernego" , w przeciwieństwie do europejskiej której długie sztychy straciły funcję sieczną, zyskały graniasty lub okrągły kształt dzięki czemu o możliwym stało się właśnie kłucie i przebijanie.Co do cięcia kataną. Pewnie procętowo znacząca większość ofiar katany padła od cięć. Tylko że w koryu, kata i techniki są tak skonstruowane, jak byś ty i twój przeciwnik walczyli w pełnej zbroji. A takiego pełnozbrojnego samuraja ni jak nie szło pocięć. Z tego względu trzeba było atakować miejsca słabo albo wale nie chronione. Mówiąc kolokwialnie, dźgać w szpary (w zbroji). Twisted Evil
