dlaczego cwiczycie?

[Mr Smail]

Pytanie jest jak w tytule
DLACZEGO CWICZYCIE sztuki walki z mieczem

o ile to mozliwe napiszcie szczerze tak jak myslicie i czujecie...

[mekugi]

Chyba z tu obecnych ćwiczę najkrócej - bo od połowy września br - więc się pierwszy wypowiem :
1. Fascynacja szermierką w ogóle.
2. Fascynacja kulturą i rzemiosłem japońskim.
3. Chęć odbudowania, choćby trochę, kondycji i poprawienia sprawności "na stare lata". (Mam 46 lat)
4. Tytułem wyjaśnienia, dlaczego dopiero teraz zacząłem - dotychczas miałem postawioną w głowie jakąś tamę na ćwiczenia fizyczne i wreszcie mi się udało ją znieść. Pomogły powody w punktach 1 -3.
5. Jakbyście spytali moją żonę: przeżywam kryzys wieku średniego .

[Hyakusen]

- bo sztuka miecza (sztuki walki) to jak dla mnie najdoskonalsze zobrazowanie idei cwiczenia samego siebie wewnatrz poprzez zewnatrz
- bo to sztuka, w odroznieniu od sportu
- bo jest to trudne
- bo kultura walki, element sztuki to bardzo wazna rzecz ktora juz dawno zostala zapomniana w sporcie typowo wyczynowym, zamieniona na pieniadze, wyprana z jakiejkolwiek ideologii i tylko w elementach dalekiego wschodu wciaz egzystuje
- bo sport typowo wyczynowy nie umacnia wnetrzna, a jedynie dazy do uzyskania coraz lepszych wynikow "na slepo", podczas gdy droga dalekiego wschodu uczy dystansu wobec wlasnych ambicji
- bo tylko w tej dziedzinie doszukac sie mozna tak wysokiej kultury zachowania, poszanowania przeciwnika, osob ktore stworzyly caly ten system, nawe miejsca cwiczen
- bo cierpliwosc, ktora jest bardzo wazna, poplaca
- bo miecz japonski to najdoskonalsze odzwierciedlenie broni ktora jest polaczona niewidzialnym wiezem z tym ktory nia wlada (jesli dobrze rozumiane rzecz jasna)
- bo wymaga to odwagi, porzucenia niesmialosci, stawienia czola slabosciom
- bo uspokaja, pozwala wewnetrznie sie wyciszyc, skupic
- bo pomaga dorosnac i dojrzalej spojrzec na otoczenie i innych i - najwazniejsze - siebie samego
- bo miecz slicznie blyszczy w sloncu
- bo hakama fajnie wyciera sie na kolanach
- bo fajnie miec cosdo czego sie dazy zawsze
- bo sport wyczynowy ma swoje granice w postaci bicia rekordow i zaslepia ludzi rzadza sukcesu w odroznieniu od sztuk walki ktore pozwalaja zrozumiec ze nie efekt jest wazny ale checi i dazenie do celu wedle ustalonych wczesniej zasad

*pomijam hybrydy w postaci MMA czy innych popluczyn sluzacych do oczyszczenia organizmu z ubocznych efektow sterydow

[GrafRamolo]

Ja ćwiczę bo sprawia mi to przyjemność

[Mr Smail]

jakiego rodzaju przyjemnosc i dlaczego akurat to ci sprawia przyjemnosc - wyslil sie troszke

[GrafRamolo]

Racja, otóż sprawia mi przyjemność doskonalenie się w czymś. A jeśli to doskonalenie nie ma końca i jawi mi się jako droga bez określonego zakończenia tym więcej sprawia mi to frajdy, gdyż nie czuje presji, że ktoś już doszedł i czeka tam na mnie. Mogę po prostu beztrosko skupiać sie tylko na własnej osobie (to pobudki egoistyczne) i ćwiczyć czyli zażywać przyjemności.
Takie samo napędzające się koło, które po prostu mi odpowiada. A że dodatkowo lubię się zmęczyć bo wtedy czuje że zrobiłem coś porządnego czyli tym bardziej jestem szczęśliwy to powoduje, że wciąż mi treningi odpowiadają.

[Mr Smail]

temat nie umarl - czekam nadalna Wasze mysli

[mtr]

-chec oderwania sie od szarej rzeczywistosci
-zrobienia czegos dla siebie od tak

[Mr Smail]

Hej - czy na tym forum sa tylko 3 osoby nie liczac mnie ??

[yakubu]

Po prostu przedmowcy wyczerpali juz liste powodow, dla ktorych cwiczymy ;P
Chyba kazdy z nas po trosze fascynuje sie kultura Japonii, jej historia, mieczem. Kazdy ma chec doskonalenia sie w jakiejs dziedzinie, oderwania od codziennosci i bycia wsrod ludzi podzielajacych jego pasje. Sadze, ze mamy podobne pobudki (pomijam czesc gosci, ktorzy chodza dla szpanu, zeby sie chwalic w "towarzystwie" i zarywac laski, bo ich za prawdziwych szermierzy nie uwazam).

[Mr Smail]

oka
a co ze sztuka miecza
kto z Was chodzi dla treningu, doskonalenia i rozwoju sztuki?

sa tacy??

[Nebril]

Ja mam nadzieję, że tak jest. Trochę nad tym myślałem, dokonałem nawet pewnego wglądu w przeszłość. I tak, w miarę mojego (mam nadzieję) rozwoju zmieniała się moja motywacja. Mając 14 lat, poszedłem na Aikido, bo chciałem nauczyć się machać mieczem jak Uma Thurman. Mimo, że na początku jakoś mało flaków leciało, zostałem, bo poczułem swego rodzaju przynależność do grupy (było to dla mnie nowe) i uczucie zgłębiania czegoś, czego większość moich znajomych nie znała, i nie rozumiała.

W miarę poznawania Aikido, coraz mniej liczył się dla mnie aspekt spłeczny (nabierałem pewności siebie i dystansu do życia przede wszystkim), coraz bardziej fizyczny i przede wszystkim duchowy. W międzyczasie zafascynowałem się mocniej kulturą Japonii, więc logiczne było, że poszukam "prawdziwej" sztuki miecza, aby mieć wgląd w jeden z istotniejszych elementów tejże kultury. Tak więc zacząłem ćwiczyć Iaido. Zobaczyłem, że (jeszcze bardziej niż w Aikido) aby być w czymś dobrym, nie należy ścigać innych, a samego siebie (dlatego nie rozumiem idei Tai Kai w Iaido, ale to chyba temat na osobny wątek...)
.
Podsumowując, moją motywacją są na chwilę obecną:
-chęć poznania kultury Kraju Samurajów
-chęć posiadania elastycznego wglądu w sztuki walki i niezamykania się na to, co nowe
-i najważniejsze chyba, chęć samodoskonalenia się
To chyba tyle na temat motywacji...

Pozdrawiam, Nebril

PS. Przepraszam, za długość postu, ale starałem się umieścić w nim najwięcej z tego, co leżało mi na sercu, tak więc jest to nie tylko raczej nieprzydatna informacja dla innych użytkowników tego forum, ale sam też się czegoś o sobie dowiedziałem. Dzięki za ten temat.

[RKGalery]

Żeby mówić o sztuce i jej doskonaleniu trzeba mieć za sobą podstawy...

Ćwiczę głównie dlatego że uznaję wiedzę tego typu za nieodzowną dla kogoś zajmującego się mieczem. Druga przyczyna jest o wiele bardziej prozaiczna- jak coś zaczynam to nie umiem zostawić, zwłaszcza jeśli kulawo mi idzie. Ot- ośli upór i tyle.

[Mr Smail]

[quote="RKGalery"]Żeby mówić o sztuce i jej doskonaleniu trzeba mieć za sobą podstawy...

niekoniecznie
byly trendy w sztuce ktore stawialy na brak jakichkolwiek podstaw....

Nebril - ladnie napisales, od siebie talk jak czujesz, wlasnie o takie podejscie mi chodzi....

Pytam Was, poniewaz od pewnego czasu interesuje mnie ten temat, dlaczego ludzie cwicza sztuki walki
oczywiscie pytanie wydaje sie bardzo prozaiczne i na 1 rzut oka wrecz banalne i starr jak swiat (sztuk walki:) ) ale mnie wlasnie chodzi o cos wiecej w tych odpowiedziach....
o zawarty w odpowiedziach pewien pierwiastek Waszego wnetrza, o pewien pierwiastek Was...

od pewnego czasu mecze takimi pytaniami moich uczniow Was z tej sposobnosci ze tu jestesmy tez chce spytac i dziekuje ze odpowiadzacie...

Powiem Was dlaczego ja cwicze - odnajduje w sztukach walki wolnosc, czuje ze dzieki treningowi staje sie bardziej wolnym czlowiekiem, wolnym w batdzo wielu aspektach zycia, wolnym bedac czescia grupy, im bardziej jestem wolny tym bardziej czuje zwiazek z innymi

to bardzo ciekawy stan...


napszcie jeszcze prosze dlaczego cwiczycie

napiszcie tez co tak naprawde Wam ten tening daje

[Sakura]

Przede wszystkim ćwiczę po to żeby być najlepszym jakim tylko mogę szermierzem. Od lat mam do czynienia z różnymi stylami (głównie europejskimi) i odwołanie do praktyczności jest dla mnie bardzo ważne. Nie chodzi mi o jakieś ciągłe sparringi na kije z ludźmi niedoświadczonymi, tylko o rzeczową wymiane doświadczeń z innymi trenującymi przez lata. Ćwiczę po to żeby hartować ciało, duszę i umysł tak jak to robili kiedyś ludzie dla których realna walka była codziennym wyzwaniem. Dlatego ważne jest dla mnie ćwiczenie koryu kenjutsu. Bo w tych starych szkołach znajduje pierwiastek autentyczności, tradycji realności technik i ducha samuraji którzy męczyli się w dojo żeby nie dać się zabić na polu bitwy.
Kształcenie sobie takich realnych intencji jest dla mnie drogą do kształtowania samego siebie. Ludzie często mówią o tym, że iaido itp. sztuki miecza hartują ducha... i wierzę, że tak jest, ale wydaje mi się, że dzieje się to na trochę innej zasadzie niż to było kiedyś. Kiedyś się mordowali i zabijali, miecz służył do walki, smakowania krwi. I o tym nie powinniśmy zapominać. Ćwiczenie jasnego stanu umysłu i samodyscypliny bez widocznego kontekstu jest współczesnym wynalazkiem. Mówi się o bushi jako o wspaniałych rycerzach a przecież jak wielu z nas tu wie, większość z nich była po prostu takimi zabijakami... (Miyamoto Musashi, chociażby). U mnie kładzie się bardzo mocny akcent na kontekst i ćwiczymy umysł, ciało i ducha niejako wczuwając się w intencje wojownika któremu ta sztuka miała służyć do zabijania i realnej walki. A w takiej walce prawdziwe emocje, są tak samo ważne jak czysty umysł i zahartowany duch.

Poza tym ćwiczę dlatego, że jest to droga bez końca. Niesamowite jest to że cały czas można się uczyć czegoś nowego przerabiając podstawy. No i jak się do tego wszystkiego pozna się jeszcze kilkoro fajnych ludzi dzielących z Tobą tą samą pasje i stających się z czasem Twoimi przyjaciółmi, to nie da się ukryć, że stwarza to dodatkową motywacje.


Więc pragne podkreślić, że dla mnie tak samo jak strona duchowa, psychiczna, nierzeczywista liczy się ta strona praktyczna i realna sztuk walki. Bo tak jak powiedziałem, myśle, że nie da się w pełni rozwinąć tych cech dawnych samurajów i innych wojowników bez kontekstu. Czyli jakby wczuwania się w rzeczywistość ich świata (oczywiście na treningu). O czym jednak zazwyczaj adepci zapominają skupiając się na jakimś bliżej nieokreślonym sposobie szukania harmonii

Pozdrawiam

[GrafRamolo]

niekoniecznie
byly trendy w sztuce ktore stawialy na brak jakichkolwiek podstaw....

Niestety to jest twierdzenie błędne, nie było.

[Mr Smail]

troszke off topic Moderatorze ale oka

[Mr Smail]

Zalozylem ten watek, zupelnie powaznie, chcialbym sie dowiedziec jak to jest
ciesze sie ze kilku z Was napisalo szczerze i ciekawie - dzieki

zastanawiam sie od jakiegos czasu na tym zagadnieniem...

A kto z Was cwiczy sztuke miecza z nastawieniem na to ze przyda mu sie w zyciu codziennym? przyznam sie ze ja tak cwicze, to jest sens mojego podejscia do tego zagadnienia

jest ktos taki?

[GrafRamolo]

Ja ćwiczę z takim nastawieniem. Mam chore plecy i dzięki ćwiczeniom wzmacniam sobie mięśnie i jako tako funkcjonuję. Czyli treningi miecza przydają mi się na co dzień. A jeśli masz na myśli jakąś formę samoobrony to chyba nie o to chodzi w mieczu i nawet nie ma co dywagować.

[Mr Smail]

graf - skoro nie ma co to nie dywaguj - pisz jak uwazasz juz mnie ciut znasz chyba co?

[Gaweł]

Dopiszę się do powyższych wypowiedzi.
Słowem wstępu Sztuki Walki zajmują mnie od 1983r (pierwszy egzamin),a od 1989r ćwiczę styl w którym znalazłem to czego szukałem. A to czego szukałem to sztuka i "realność". Ten styl to Okinawa Goju Ryu karate, które staram się cwiczyć zarówno jako Sztukę jak i (co ważne) realną umiejetność Samoobrony.
Ale...
Obraz ćwiczącego japońskim mieczem przewijał się przed moimi oczami co jakiś czas. Pojawiały się niesprecyzowane chęci żeby zacząć i spróbować. Należało znaleźć czas i nauczyciela. W pobliżu takowego nie było. Wreszcie jednak owoc dojrzał:
"Kiedy uczeń jest gotów pojawia się mistrz"

W celu pobrania nauki jadę 150 km na 3 godz treningu Iaido. Dlaczego?
Znalazłem w tej praktyce możliwość samotnego praktykowania, skupienia uwagi tylko na samym sobie. Ogromna ilość nowych elementów zmusiła mnie do ogromnej koncentracji i wyrzucenia wszelkich niepotrzebnych myśli. Ociera się to o bardzo mi bliski ZEN. Poza tym bardzo lubię samotną praktykę, mogę zatrzymać się na jakimś elemencie i poświęcić mu więcej uwagi. Mogę go niemal "kontenplować".
Iaido w moim przypadku to przeciwieństwo, a jednocześnie uzupełnienie mojego treningu Karate. Zaistnienie na innej płaszczyźnie SW, takiej wewnętrznej...
Iaito którym ćwiczę musiał być koniecznie "ręką robiony", tak aby również ON miał swoją historię i Twórcę.

Jeżeli zająłem zbyt wiele miejsca i czasu to przepraszam, ale chciałem napisać o tym co myslę w nieco szerszym kontekście.

[GrafRamolo]

Napisałem jak uważam, uważam że treningi miecza przydają mi się na co dzień ale pod innym kontem

[Mr Smail]

pod jakim pisz pisz pisz pisz

iaido - styl wewnetrzyn - jest cos w tym stwierdzedniu....

[GrafRamolo]

Tak jak napisałem powyżej, pod kontem zdrowotnym. To jest ich główna praktyczna zaleta dla mnie reszta jest czysto ideowa.

[Gaweł]

A to musiałeś ciekawie "trafić" Grafie, jeżeli na dolegliwości pleców (zapewne kręgosłupa) tak dobrze działa trening Ken Jitsu. Jak by nie było, trening dosyć specjalistyczny.
Ale w Twoim wypadku połączyłeś potrzebę (profilaktykę) z talentem (rękodzieło) i zainteresowaniem.
Zazdroszczę...