Moderator: Zarząd
Czy na taki zabieg nadaje się miecz wykuty w Chinach ? A jak nie, to ile kosztowałby najtańszy możliwy miecz dobry do takiego przeznaczenia ?
Nie chodzi mi o zakup na szybko, broń boże Myślałem nawet nad wykuciem samodzielnym ale to za same kamyki polerskie 2000 zł +, więc chyba odpada. Zasadniczo temat miecza zgłębiam dość długo, jednak nie bardzo mam skąd wziąć te 1 000 000 yenów na nihonto... 
Chociaż chyba warto by jeszcze wziąć pod uwagę sposób, w jaki miecz został wykonany czyż nie ? Fakt jest faktem, że jak się widzi chińczyka z fajką w gębie spluwającego na bok i tłukącego młotkiem nic dla niego nie warty kawał żelaza, to nie bardzo chce się wierzyć, że to właśnie powstaje moja dusza 
... dobrze to ująłeś. Miałem iaito Hanwei'a, było za lekkie i za krótkie, miało luzy w oprawie oraz po pewnym czasie w koiguchi, czasami drażniło mnie niemiłosiernie. Jednak kiedy uległo uszkodzeniu czułem się okropnie, mój nowy miecz wprawdzie był już składany w Japonii, ale miałem uczucie jakbym stracił część siebie. Przyrządy którymi trenujesz, jeśli robisz to z sercem i odpowiednio długo, zyskują własną osobowość i pewien rodzaj energii (dobrze czuje się taką energię gdy poprosi się doświadczonego szermierza o możliwość wypróbowania jego miecza). Dlatego nie ma znaczenia czy miecz robił Chińczyk, Polak czy Japończyk, tradycyjnie czy maszynowo, to Ty decydujesz czy, i jaką, będzie miał duszę albo motocykla Harleya-Davidsona) ale chyba najbardziej wartościowa jest ta dusza nabyta z czasem (eh ten mój stary maluch który zawsze się psuł jak się śpieszyłem do roboty, i ta urywająca się rączka do zapłonu którą zastąpiłem po prostu ołówkiem...) O drogi Panie jeśli myślisz że proces tworzenia miecza sprowadza się tylko do walenia młotkiem i że autorem powinna być osoba która owym młotkiem bije to jesteś w głębokim błędzie. Zresztą asystenci służą tylko do wstępnego rozbijania "pakietu" w początkowych fazach kucia gdzie precyzja nie jest jeszcze taka istotna. Potem najczęściej przy wyprowadzaniu powierzchni bądź szczególnie przy hartowaniu uczestniczy już w pełni sam mistrz kowalski.smith trzyma kawałek stali a jego asystent kuje. Ci asystenci nie zawsze są szczytowo szczęśliwi, a na sygnaturze mimo wszystko podpisuje się smith.
